پایگاه خبری فوتبالی - کلودیو رانیری، سرمربی سابق اینتر، چلسی و لسترسیتی، که از اوایل فصل برای نجات تیم محبوبش رم از بازنشستگی برگشت، پس از یک عملکرد بینظیر در مسابقات این فصل، امشب برای دومینبار از دنیای مربیگری خداحافظی خواهد کرد.
به گزارش فوتبالی - کلودیو رانیری که همواره با قهرمانی غیرقابل پیشبینی فصل ۲۰۱۵/۱۶ پریمیرلیگ با لسترسیتی از او یاد میشود، هم امسال در رم، و هم در تیمهای دیگرش کارهایی کرده که ارزششان کمتر از آن قهرمانی نبوده است؛ پیرمرد ۷۳ ساله که از سال ۱۹۸۶ وارد دنیای مربیگری شد، با هدایت کالیاری از سال ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۱ توجهها را به خود جلب کرد و در سال ۱۹۹۱ مربی ناپولی شد، رانیری در ناپولی ستارههایی مثل جانفرانکو زولا، لورن بلان، و البته دیگو آرماندو مارادونا را هدایت کرد اما در مجموع نتایج خیلی موفقی با مدافع عنوان قهرمانی سری آ کسب نکرد و یکسال پس از جدایی از ناپولی در سال ۱۹۹۲، از سال ۱۹۹۳ ماجراجوییاش را در فلورانس ادامه داد، رانیری ۴ سال مربی فیورنتینا بود و این تیم را به ۱ قهرمانی کوپا ایتالیا و ۱ قهرمانی سوپرکاپ ایتالیا رساند، او در فیورنتینا هم هدایت ستارگانی از جمله فرانچسکو تولدو، روی کاستا و گابریل باتیستوتا را عهدهدار بود؛
برای رانیری انگار زمان خروج از ایتالیا فرا رسیده بود و مربی ایتالیایی به کشور اسپانیا و تیم والنسیا رفت، در والنسیا هم او قهرمان جام حذفی شد، در دومین فصلش و با بازیکنان به یادماندنیای مثل کانیزارس و گایزکا مندیتا؛ اتلتیکو مادرید که فینال جام حذفی را ۳ بر ۰ به والنسیای او واگذار کرده بود، تصمیم گرفت این مربی ایتالیایی را استخدام کند و ادامۀ ماجراجویی کلودیو در کشور اسپانیا، در پایتخت بود، هرچند که خاطرات تلخی در مادرید برایش رقم خورد و اتلتیکو با او به دستۀ پایینتر سقوط کرد! رانیری از پایتخت اسپانیا به پایتخت انگلستان رفت و در چلسی تبدیل به آخرین مربی قبل از آبراموویچ شد، او ستارهاش در ناپولی یعنی جانفرانکو زولا و مهاجم گلزنش در اتلتیکو مادرید یعنی جیمی فلوید هاسلبنک را هم با خود به لندن برد و توانست در چلسی ۳ سال خاطرهانگیز داشته باشد، با آمدن آبراموویچ او فرصت این را پیدا کرد یک فصل دیگر هم سرمربی آبیهای لندن باشد و او حالا میتوانست بازیکنان برجستهتری در تیمش داشته باشد؛ گلن جانسن، وین بریج، جو کول و خوانسباستین ورون هم به چلسی اضافه شدند تا در کنار جان تری، مارسل دسایی، ویلیام گالاس، فرانک لمپارد و کارلو کودیچینی، چلسی فصل ۲۰۰۳/۰۴ چهرۀ تازهای به خود بگیرد، بهنوعی میتوان گفت سنگ بنای چلسی ژوزه مورینیو را کلودیو رانیری در چلسی بنا کرد و مربی ایتالیایی علیرغم رساندن چلسی به نیمهنهایی لیگ قهرمانان آن فصل شغلش را به آقای خاص داد؛ بازگشت به والنسیا و قهرمانی در سوپرکاپ اسپانیا در سال ۲۰۰۴، و سپس بازگشت به ایتالیا و تجربههای کوتاه، و نه آنقدر موفق و نه به آنصورت ناموفق در پارما، یوونتوس و رم، رانیری را شبیه به مربیهای دیگر کرد، در اینتر هم مثل دیگر مربیان بزرگ بعد از مورینیو، رانیری هم نتوانست کاری از پیش ببرد، پروژۀ موناکو با مالکان جدید روسیاش رانیری را که تجربۀ خوبی از همکاری با مالکان روسی داشت وسوسه کرد تا باز هم از ایتالیا خارج شود، او موناکو را به لیگ ۱ برگرداند اما پس از ۱ فصل حضور در لوشامپیونه طی توافقی دوطرفه از این تیم هم جدا شد، او در یک مقطع خیلی کوتاه هدایت تیم ملی یونان را عهدهدار شد اما تنها پس از ۴ بازی اخراج شد و فهمید تیمهای ملی زمین بازی او نیستند، سپس به فوتبال انگلستان برگشت و باشگاه لسترسیتی، که همه میدانیم چه اتفاقاتی آنجا رخ داد..
رانیری پس از اخراج غیرمنصفانه از لستر، دومینبار فوتبال فرانسه را با نانت تجربه کرد، به جزیره برگشت و نتوانست جلوی سقوط فولام را بگیرد، بهعنوان مربی موقت فصل ۲۰۱۸/۱۹ را با رم به پایان رساند و در مراسم خداحافظی دهروسی از رم، او هم از تیم محبوبش خداحافظی کرد، اواسط فصل ۲۰۱۹/۲۰ سمپدوریا را از سقوط نجات داد و در فصل بعدش این تیم را به ردۀ نهم سری آ رساند، به واتفورد رفت و اینبار نتوانست جلوی سقوط گوزنها را بگیرد و در نهایت تصمیم گرفت جایی مربیگریاش را تمام کند که این کار را از آنجا شروع کرده بود، کالیاری! رانیری کالیاری را به سری آ برگرداند و یک فصل در این لیگ حفظ کرد، و در پایان فصل پیش تصمیم به خداحافظی از فوتبال گرفت؛ اما سرنوشت او یک خداحافظی جمع و جور در کالیاری نبود و رانیری این فصل، پس از اینکه به همه اثبات کرد قهرمانیاش با لستر یک اتفاق نبوده و عملکرد بدش در فولام و واتفورد نمیتواند میراثش در انگلستان را زیر سوال ببرد، حالا میتواند پس از یک خداحافظی باشکوه با خیال راحت خود را بازنشسته کند.