پایگاه خبری فوتبالی- مهدی ترابی به توضیح درباره غیبتش در اردوی تیم ملی پرداخت.
به گزارش فوتبالی، مهدی ترابی علیرغم دعوت به تیم ملی از حضور در تمرین یوزهای ایرانی سر باز زد تا محمدحسین صادقی به جایش به تیم ملی دعوت شود و این اتفاق واکنشهای زیادی داشته باشد.
ترابی که دلایل مختلفی برای عدم حضورش در تیم ملی ذکر میشد، در نهایت سکوت خود را شکست و دراینباره به توضیح پرداخت.
ستاره تراکتور در گفتوگویی پیرامون این موضوع، ابتدا گفته که سوال درباره غیبتش باید اینچنین طرح شود که چرا با وجود شایستگی و آمادگی در اردوی قبلی دعوت نشد: «من که کسی نیستم ولی باید سوالتان اینطور باشد؛ چرا وقتی طبق آمارها از نظر پاس گل، آمادگی جسمانی و...در اوج بودی و همه دعوت شدنت را قطعی میدانستند، در اردوی قبلی به تیم ملی دعوت نشدی؟»
ترابی در ادامه میگوید که دعوت به تیم ملی بر حسب ارزشهای ورزشی و واقعی نیست: «متاسفانه آیتمها و ملاکهای دعوت به اردوی تیم ملی، ورزشی و واقعی نیست. آیتمهای جهانی که بر حسب آنها بازیکنها به تیم ملیشان دعوت میشوند، در ورزش ما حاکم نیست، بلکه یک سری رفتارهای شخصی از جمله چشم و اَبروی مَن و یکی دیگر ملاک دعوت است! نتیجهاش شده یک عمر حسرت مردم عزیزمان و شرمندگی ما بازیکنان در مقابل مردمی که هزار درصد حق دارند.»
ستاره تراکتور در ادامه میگوید دلیل غیبتش انتقاد از دعوتها به تیم ملی بوده: «میگویید نه! شما بگویید چه دلیل فنی وجود دارد که الان دعوت شدم ولی اردوی قبلی نه؟! هیچ دلیلی خاص دیگری وجود نداشت. خودم عمداً به اردو نیامدم و این به آن در! شخصی کاری و ملاکهای چشم و اَبرویی باید کنار بروند. این فقط حرف من نیست. حرف خیلی از بچههای با لیاقت دیگری است که از سکوت در مقابل شخصی کاریها و خط کشیهای غیر ورزشی خسته شدند. هیچ انتظاری هم ندارم که حتما من را به اردوی تیم ملی دعوت کنند ولی حالا میبینید که همین صحبتهایم یکی دیگر از خط کشیهای غیر ورزشی برای دعوت نشدنم در آینده خواهد بود. حتی در اوج بودنم در آینده که هیچ، اگر در لیگهای غرب دنیا بازی کنم و آنجا در اوج باشم بازهم دعوت نخواهم شد چون انتقاد کردم. اگر دعوت شدم بدانید حرفهایم کامل نیست. تیم ملی ما تا مقطعی بیشتر بالا نمیرود. برمیگردد و حسرتش برای مردم میماند.»
ترابی میگوید آثار انتقاد کنونی خود را در آینده خواهد دید: «دعوت نشدن قبلی هم آثار انتقاد بود. آثار این انتقادم را هم در آینده میبینید. جایی هم که انتقاد آثارش این باشد، حسرتش را مردمی باید بکشند که با برد تیمشان میخندند و با شکست ما اشک میریزند. از همه هم بخاطر اینکه پس از مدتها دَهان باز کردم و حرف زدم، عذر میخواهم.»
این بازیکن تاکید دارد که امیر قلعهنویی را خیلی هم دوست دارد: «برای سو استفاده نشدن از حرفم با صدای بلند میگویم که بشنَوَند. من آقای قلعه نوعی را خیلی هم دوست دارم و هرکاری بتوانم برای تیمش انجام میدهم که تیم ملی موفق شود. بخاطر تیم ملی و مردم انجام میدهم. حتی اگه توپ جمع کن باشم!»
ترابی در پایان میگوید در هیچ شوکی جز خواست مردم نیست: «در آخر بازهم تاکید کنم که غیبتم فقط برای پیشبرد برخی انتقادات از تیم ملی بود چون بعضی از خبرگزاریهای ماستمالی کن را دیدم که نوشته بودند ترابی سرما خورده، ترابی در شوک وفات پدر همسرش است و... در هیچ شوکی جز شوک خواست مردم نیستم و این رفتارم به هیچ وجه به معنی خداحافظیم از تیم ملی نیست. بعضی شیطانهای رسانهای سو استفاده نکنند! کاش یک سیستم نظر سنجی وجود داشت که راهکارهای راهگشای طرفداران شنیده و برخی از نظرات مردم به کار گرفته میشد. آن وقت میدیدید که مردم چقدر بلدند، چقدر کارشناس هستند و فقط هوادار نیستند. دیگر حرفی ندارم! تمام!»
1997