پشنگ: حضور هر دو راننده حادثه پیست آزادی طبق آیین‌نامه بود

پشنگ: حضور هر دو راننده حادثه پیست آزادی طبق آیین‌نامه بود

پایگاه خبری فوتبالی- مسئول کمیته تایم گیری فدراسیون اتومبیلرانی می‌گوید حضور تیموری و شروین یگانه در مسابقه حادثه ساز پیست آزادی بر مبنای تصمیم کمیته برگزاری و طبق آیین نامه بوده است.

به گزارش فوتبالی، هانی پشنگ در پاسخ به این سوال که چرا تیموری راننده عامل حادثه پیست آزادی با وجود به‌دست نیاوردن حد نصاب در تایم گیری طبق قانون ۱۰۷ درصد و همچنین شروین یگانه به دلیل غیبت در تایم گیری، هر دو در مسابقه حاضر شدند؟ اظهار کرد: حضورشان غیرقانونی نبود. در مسابقات کشوری بحث حدنصاب یک بحث تواقفی در گوشه ماجراست. بحث حدنصاب نیست بحث این است اگر تیم فنی تشخیص بدهد می‌تواند بر اساس سوابق یک ورزشکار حضور او را در مسابقه تایید کند.

وی افزود: شروین یگانه چندین سال قهرمان این کلاس بود. بعضی اوقات در روز تایم گیری ماشینی دچار نقص فنی موردی می‌شود و نمی‌تواند در تایم گیری شرکت کند. در آن صورت تیم فنی بررسی می‌کند و با توجه به سوابق قبلی راننده اجازه شرکت او در مسابقه داده می‌شود و او بدون تایم گیری به عنوان آخرین نفر در خط استارت قرار می‌گیرد.

مسئول گروه تایم گیری مسابقات اتومبیلرانی، در پاسخ به این سوال که آیا شروین یگانه به دلیل خرابی ماشین در تایم گیری غایب بوده است؟ گفت: احتمالا. دقیق خاطرم نیست و باید گزارش را ببینم. اما چیز عجیبی نیست.

پشنگ در پاسخ به این سوال که آیا این موضوع که راننده‌ای با وجود به حد نصاب نرسیدن در تایم گیری یا غیبت در تایم گیری در مسابقات شرکت داده شود، یک روال در طول سال‌های گذشته بوده است یا خیر؟ خاطرنشان کرد: بله. در تمام طول این سال‌ها در موتورسواری و اتومبیلرانی همین روال بوده است. یک دلیلش هم بحث تعداد کم شرکت کنندگان است.

او در پاسخ به این سوال که آیا این موضوع در مسابقات بین‌المللی نیز انجام می‌شود یا خیر و این که آیا انجام آن در ایران غیر قانونی است یا خیر؟ اظهار کرد: شرکت نکردن در تایم گیری با حضور و شرکت کردن و یا موردی نقص فنی داشتن، شرایط پزشکی راننده یا این طور چیزها تفاوت دارد. در مسابقات بین‌المللی هم ممکن است یک راننده به دلیل خاصی در تایم گیری شرکت نکند و کمیته اجرایی و برگزاری درباره آن تصمیم بگیرد که مسابقه بدهد یا نه. دوستانی که این صحبت‌ها را مطرح می‌کنند از روی کتاب می‌خوانند اما از روی کتاب خواندن قوانین با داشتن تجربه دو چیز کاملا متفاوت است و تفاوت زیادی دارد. این چیزی که دوستان گفتند برای راننده‌ای است که اولین بار می‌خواهد در مسابقه‌ای شرکت کند. صد درصد وقتی این راننده تایم نزند و ندانند تایمش در حد کلاس است یا نه باید در تایم گیری شرکت کند، در غیر این‌صورت نمی‌تواند مسابقه دهد.

مسئول گروه تایم گیری فدراسیون اتومبیلرانی، ادامه داد: آقای تیموری هم در طول ۲ سال قبل در تمامی این کلاس‌ها شرکت کرده بود. اتومبیل او هم روز قبل تایم گیری گیربکس خرد کرده بود و روز تایم گیری تا ساعت ۳ یا ۴ صبح گاراژ بود تا گیربکس را عوض کند و گیربکس جدید نصب کند و به تایم گیری برسد. قطعا وقتی گیربکس خودرو عوض می‌شود راننده نمی‌تواند تایم خوبی در تایم گیری بزند. ما این‌ها را در نظر می‌گیریم.

وی تصریح کرد: شرکت کننده در مسابقات داخلی کم است. در مسابقات بین‌المللی ۳۰ شرکت کننده حضور دارند که حمایت حامیان مالی و شرکت های خودرویی را دارند. در کشور ما چنین شرایطی نداریم. بنابراین مجبوریم. راننده‌های ما با هزینه شخصی در مسابقات شرکت می‌کنند.

پشنگ در ادامه در پاسخ به این سوال که بنابراین با وجود اجرای چنین قانونی آیا هر کسی می‌تواند بدون حضور در تایم گیری در مسابقات شرکت کند یا خیر؟ گفت: صد درصد اگر مرتبه اولی باشد که مسابقه می‌دهد و تا حالا حداقل در ۴ مسابقه شرکت نکرده باشد امکان ندارد اجازه شرکت در مسابقه را بدون حدنصاب تایم گیری به‌دست بیاورد. بر اساس سابقه ورزشکار تصمیم‌گیری می‌کنیم.

وی با تاکید بر این که حضور تیموری و یگانه در مسابقه قانونی بوده است، گفت: اصلا هیچ تخلفی صورت نگرفته و حضور آن‌ها در مسابقه طبق آیین نامه بوده و چیز روالی است. اگر بخواهید به صورت کلی ورزش ما را با بین الملل مقایسه کنید باید در تمام ورزشگاه‌ها را ببندید. ما هیچ رشته ورزشی که مطابق با بین‌الملل باشد نداریم! رشته ما پیچیده است و نیاز به حمایت دارد اما حمایتی نمی‌شود.

مسئول کمیته تایم گیری مسابقات اتومبیلرانی در پاسخ به این سوال که آیا این موضوع تنها در ایران رایج است یا خیر؟ اظهار کرد: در همه جای دنیا هست. اگر یک راننده با سابقه به هر دلیلی تایم گیری را از دست بدهد اما در تمرین رسمی شرکت بکند و بنا بر دلایلی تایم گیری را از دست بدهد کمیته برگزاری و رییس برگزاری مجاز هستند با بررسی سوابق، ایمن بودن راننده را تایید و اجازه شرکت او در مسابقه را بدهند. تمام اخبار این اتفاق به سمت راننده رفته در حالی که ورزشکار هیچ تخلفی نکرده و با پاک کردن صورت مساله نمی‌توان جواب سوال را پیدا کرد. مرحوم درجاتی از دوستان ۲۰ ساله من بود.

او ادامه داد: این اتفاق مثل این می‌ماند یک بازیکن فوتبال توپ را شوت زده و به سر یکی خورده و آن بنده خدا فوت کند. آیا بازیکن فوتبال نباید شوت بزند؟

وی در واکنش به این موضوع که اگر حضور آن بازیکن فوتبال در زمین غیرقانونی بوده باشد قطعا فوت یک نفر با شوت او قابل پیگیری قانونی است، گفت: اصلا چنین چیزی نیست. این بحث در باره شروین یگانه که اصلا خنده‌دار است. او ۲۰ سال است می‌راند و بیش‌ترین تعداد کاپ در ایران را دارد و در کلاس ۲۰۶ قهرمان بلامنازع در ۱۵ سال بوده است. اگر ۱۵ سال این کلاس برگزار شده، او ۱۴ بار قهرمان شده است. چطور این راننده غیرقانونی بوده است؟ این تعریف کلمه غیرقانونی است؟ ایشان اصلا راننده غیرقانونی نیست. هیچ راننده‌ای غیرقانونی نبود. سخت‌گیری ما درباره شرکت کنندگان انقدر زیاد است اگر مثل موتور سیکلت سخت‌گیری کم‌تری داشته باشیم می‌توانیم ۲ یا ۳ برابر راننده داشته باشیم اما سخت‌گیری زیادی داریم.

پشنگ درباره علت شرایط ناایمن پیست آزادی گفت: شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی باید به فدراسیون تخصیص بودجه داشته باشد تا تمامی پیست‌ها ایمن سازی شود. من چندین سال معاونت بهره‌برداری تجهیزات و توسعه موتور اسپرت را در زمان ریاست مهرعلی بر عهده داشتم. بعد از رفتن ایشان کلا فدراسیون‌ها چشم خود را به روی تجهیز و نگهداری و ایمن‌سازی پیست‌ها بستند. فدراسیون باید حرف متخصصان مثل من که هزار بار به روسای فدراسیون‌ها نامه دادیم اما توجهی نشد.

وی درباره این که چه زمانی تشک‌های محافظ گاردریل در پیست آزادی و از جمله در خط استارت که این اتفاق تلخ رخ داد، جمع آوری شدند؟ خاطرنشان کرد: سال ۹۲ این کار انجام شد. آن تشک‌ها هم توسط من و ۳ نفر دیگر طراحی اجرا و ساخته شد. ضمانت ۳ ساله کردیم به شرط این که نگهداری شوند یعنی بعد از برگزاری مسابقات برچیده شوند و در انبار نگهداری شوند تا زیر آفتاب و باران آسیب نبینند اما متاسفانه این کار در این سال‌ها انجام نشد و در نهایت نیز فدراسیون قبل عید امسال تشک‌ها را برداشتند چون کاملا پوسیده بود و اگر ضربه می‌زدید می‌ریخت.

او در پاسخ به این سوال که چرا زمانی‌که این تشک‌ها جمع‌آوری شد، تشک‌های جدیدی نصب نشد و گاردریل را به همان صورت رها کردند؟ گفت: این را باید از فدراسیون بپرسید. این‌ها قبل عید جمع‌آوری شدند. خیلی از کارها برای ایمنی هزینه زیادی ندارد اما مربوط به کمیته‌ها نیست. وقتی کمیته‌ها در کارهای اجرایی دخالت کنند سریعا می‌گویند اگر شما مسابقه نمی‌گذارید افراد دیگری را جای شما بگذاریم!

مسئول کمیته تایم گیری مسابقات اتومبیلرانی در پاسخ به این سوال که آیا قبل از این مسابقه به فدراسیون گفتید که پیست ناایمن است یا خیر؟ گفت: این پیست یکسری چیزهای بصری دارد. مثلا لاستیک‌ها را که می‌بینیم اگر نیاز باشد با تسمه می‌بندیم یا شن اگر نیاز باشد شخم زده می‌شود که نرم باشد و ماشین وقتی می‌آید گیر کند. این‌ها به عنوان کمیته برگزار کننده وظیفه ما نیست اما آن را انجام می‌دهیم. مقاومت گاردریل را که دیگر ما نمی‌توانیم بسنجیم که بگویم ناایمن است چرا که وظیفه ما نیست.

وی در پاسخ به این سوال که چرا با وجود برچیده شدن تشک‌ها از پیست، باز هم مسابقات اتومبیلرانی برگزار شد؟ گفت: تشک برای مسابقات موتورسواری است و برای اتومبیلرانی نیست.

پشنگ در پاسخ به این سوال که پس چرا در مسابقات اتومبیلرانی خارجی تشک بر روی گاردریل‌ها نصب می‌شود؟ اظهار کرد: در جاهای خیلی خطرناک می‌گذارند. خط استارت امن‌ترین جای مسابقه است. ۳۰ سال است آن‌جا همه می‌ایستند. در همه جای دنیا افراد پشت خط استارت می‌ایستند چون ایمن است و ماشین‌ها در شروع مسابقه سرعت زیادی ندارند.

او با بیان این که نصب تشک‌ها در پیست آزادی در سال ۹۲ به‌خاطر مسابقات موتورسواری بوده است؟ گفت: در سال ۹۲ توسط کمیته آموزش، بنده، کمیته توسعه و بهرام زارع رییس وقت کمیته که موتورسواری را در ایران متحول کردند و شماتیک جدید موتورسواری را بنیانگدار بودند این کار انجام شد. آقای زارع گفت یک سری جاهای پیست برای موتور سواری خیلی ناایمن است. او گفت من این طرح را دارم همکاری کردیم همه با هم و در نهایت این کار برای موتورسواری انجام شد. این کار برای اتومبیلرانی لزوم نداشت چرا که تشک کار خاصی برای ماشین انجام نمی‌دهد. آن را برای موتورسواری می‌گذارند تا راننده با موتور و صورت با گاردریل برخورد نکند.

وی درباره این که چرا در همه این سال‌ها نیوجرسی برای ایمنی در پیست نصب نشده است؟ گفت: ایمنی گاردریل قاعدتا باید کافی باشد. به هر حال نواقصی بود و به فدراسیون هم اطلاع داده شده بود اما در اختیار کمیته برگزاری نیست. پیست انقدر ناایمن نبود که کمیته برگزاری بخواهد مسابقه برگزار نکند.

پشنگ در پایان در پاسخ به این سوال که آیا وجود گاردریل به تنهایی برای برگزاری مسابقات کافی بود یا خیر؟ خاطرنشان کرد: می‌توانست بهتر از این باشد. می‌شد لاستیک چیده شود و گاردریل دو تکه باشد.