پایگاه خبری فوتبالی- یک: صنعت نفت آبادان، دقیقه ۸۷ بازی با آریو تمام شد. پنالتی طالب که گل نشد هدف بزرگ از دست رفت و دیگر رمقی برای بازی با استقلال پرانگیزه نمانده بود. برخلاف نظر کمالوند، تیمی که از نفت درون زمین دیدیم تیمی آشفته و بی‌روحیه بود که کاملا برای باختن به میدان آمده بود.
دو: این پنجمین بازی استقلال با هدایت مجتبی جباری بود، نکته جالب اینکه چهار بازی از این پنج بازی در ورزشگاه آزادی برگزار شد. رقبا هم باب میل آقا مجتبی بودند، تیمهایی که از نظر سطح فنی (به جز سپاهان که حکایت آن بازی فرق داشت) پایین‌تر از استقلال قرار داشتند و این فرصت خوبی برای اصلاحات و بازگشت روحیه بود.
سه: به نظر می‌رسد سیستم جدید استقلال در حال جا افتادن است. سرعت بازی استقلال بهتر شده و فاصله خطوط کمتر، این همان چیزی است که باعث ایجاد موقعیت گل می‌شود. استقلال جباری مدام در کناره‌ها زوج سازی و ایجاد مثلث می‌کند، در راست با حردانی و رضاییان و اضافه شدن اسلامی و در چپ با جلالی و کوشکی و اضافه شدن اسلامی، در واقع مهره کلیدی این سیستم اسلامی است که باید به جناحین اضافه شود تا برتری عددی به وجود بیاید.
چهار: نکته جالب در تیم جباری پیشرفت متوسط هاست. مشخصا جوما و کوشکی که فصل بسیار بدی را پشت سر گذاشته‌اند به دلیل اعتمادبه‌نفسی که کادرفنی به آنها داده کاملا متحول شده‌اند. این پیشرفت برای کوشکی از قطر و بازی با الریان شروع شده و فعلا ادامه دارد. او اراده می‌کرد یک در مقابل یک را برمی‌داشت.
پنج: جباری خودش یک هافبک پشت مهاجم یا همان پلی‌میکر بود اما در تیمش چنین پستی تعریف نشده، استقلال جباری با دو هافبک دفاعی یعنی چشمی و رضاوند که این دومی مدام باید به اسلامی اضافه شود و سه بازیکن سرعتی در پشت تک مهاجم آرایش داده می‌شود. رضاییان ، اسلامی و کوشکی سه انتخاب کادرفنی بودند که عملیات انتقال را به خوبی انجام می‌دادند.
شش: هر توپی که از کناره‌ها به روی دروازه نفت می‌آمد شاهد حضور پرتعداد استقلالی‌ها در باکس بودیم. اگر از راست توپ می‌ریختند ابوالفضل جلالی و کوشکی وظیفه داشتند که اضافه شوند، جای خالی آنها را روزبه چشمی پر می‌کرد تا استقلال ضدحمله نخورد و اگر از چپ توپ ارسال می‌شد رامین و صالح اضافه می‌شدند تا ضریب اشتباهات دفاع نفت بالا برود.
هفت: در بین سرمربیان فوتبال ایران، فراز کمالوند فن بیان بسیار خوبی دارد آن هم با دایره واژگان گسترده و مسلط به مسایل روحی روانی که شاید علت این قضیه به سبقه ژورنالیستی فراز در روزنامه ابرار ورزشی برگردد. او با عادل فردوسی پور همکار بوده و حتی یک بار هم روی آنتن برنامه نود به فردوسی پور گفت در زمان حضورش در روزنامه ابرارورزشی، طرفدار پرسپولیس بوده است. جدا از این ماجرا، عملکرد فنی کمالوند در نفت این فصل عالی بود، اگر چه یک پنالتی همه دستاوردهای این تیم را به باد داد و باعث یک تلخی بی‌پایان در آبادان شد.
هشت: بخش بزرگی از آرامش این روزهای استقلال به آرامش و خونسردی کادر فنی این تیم و در رأس آن مجتبی جباری برمی‌گردد. ری‌اکشن‌ها و عکس العمل‌های او کنار خط طوری است که باید مدام از جباری بپرسیم چطور آنقدر خونسردی؟ شاید شبیه‌ترین چهره به جباری در فوتبال ایران از نظر شخصیتی محرم نویدکیا باشد. آرامش محض!
نه: سؤال نگارنده به عنوان خبرنگار و نماینده پایگاه خبری فوتبالی از جباری در کنفرانس بعد از بازی درباره بازی نکردن جلال‌الدین ماشاریپوف بود. جباری به افت بدنی و فنی او اشاره کرد. اینکه در تیم جباری اسم‌ها بازی نمی‌کنند اتفاق خوبی است و اینکه ستاره‌ای مثل ماشاریپوف چرا باید به این سطح نازل برسد سؤال مهم‌تری است. این سؤال را خود ماشاریپوف هم باید پاسخگو باشد که چرا در این فصل اینقدر افت کرده؟
ده: حساس‌ترین بازی فصل برای استقلال همین فینال جام حذفی مقابل ملوان است، قرعه تا الان همه جوره با استقلال یار بوده تا در فصل بدش به یک جام مهم برسد . جامی که می‌تواند آغاز یک تحول و یک راه جدید برای آبی‌ها باشد. در استقلال فعلی بار همه مشکلات و مصیبت‌ها و نابسامانی‌ها بر روی شانه جباری گذاشته شده تا پایان این سال سیاه را سپید کند. حتی مهمتر از ۲۷ خرداد ۸۷ برای مجتبی. همه می‌دانند که او فینال‌ها را نمی‌بازد.
گزارش از پیمان خنافری/ پایگاه خبری فوتبالی
استقلال 
