از آلگری تا آلگری؛ نگاهی به سرمربیان میلان در سالیان اخیر

پایگاه خبری فوتبالی - امروز‌ رسما اعلام شد که ماسیمیلیانو آلگری با امضای قراردادی ۱+۲ ساله سرمربی میلان شده است. مکس آلگری از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴ هم سرمربی میلان بود و بعد از رفتن او میلان فراز و نشیب‌های زیادی را تجربه کرد.

به گزارش فوتبالی، به بهانه بازگشت آلگری به میلان، به تمامی سرمربیانی که طی حدودا یک دهه اخیر روی‌‌ نیمکت میلان نشسته‌اند، نگاهی خواهیم‌انداخت. مکس‌ آلگری ژانویه سال ۲۰۱۴ از سمتش برکنار شد. کلارنس سیدورف، اسطوره میلان و‌ مشاور‌ مدیرعامل فعلی باشگاه استقلال، که آن زمان سابقه مربیگری در دنیای فوتبال‌ نداشت، جانشین او‌ شد و‌ تا ۲۰۱۶ با روسونری قرارداد بست. سیدورف اما در ژوئن همان سال اخراج شد. هافبک هلندی اسبق میلان ۲۲ بازی روی نیمکت میلان نشست و ۱۱ برد، ۲ تساوی‌ و ۹ شکست‌ کسب کرد. بعد از سیدورف نوبت به یک اسطوره دیگر میلان رسید. فیلیپو اینزاگی از ژوئن ۲۰۱۴ تا سال ۲۰۱۵ سرمربی میلان شد. اینزاگی که سابقه مربیگری در تیم جوانان میلان را قبل از بزرگسالان داشت، در ۴۰ بازی، ۱۴ برد، ۱۳ تساوی و ۱۳ باخت کسب کرد، سرنوشتی مشابه سیدورف داشت و در پایان فصل ۲۰۱۴/۱۵ اخراج شد. سال ۲۰۱۵، سینیشا میهایلوویچ فقید، سرمربی میلان و جانشین فیلیپپ‌ اینزاگی شد. میهایلوویچ در کمتر از یک فصل مربیگری‌اش در میلان، ۳۲ بار روسونری را در سری آ هدایت کرد که حاصل آن ۱۳ پیروزی، ۱۰ تساوی و ۹ شکست بود. او همچنین توانست میلان را به فینال جام حذفی ایتالیا برساند. او پیش از پایان فصل و در سال ۲۰۱۶ از این سمت برکنار شد و کریستین بروکی‌ موقتا جای او نشست و فینال کوپا ایتالیا را به یوونتوس‌ باخت.‌‌ وینچنزو مونتلا نفر بعدی بود که روی نیکمت میلان می‌نشست؛ او از ژوئن ۲۰۱۶ تا نوامبر ۲۰۱۷ سرمربی میلان بود و‌ فقط یک سوپرکاپ ایتالیا گرفت و نهایتا اخراج شد. رساندن میلان به یک‌ رقابت‌ اروپایی (لیگ اروپا) بعد از‌ چند سال هم می‌توان جزو دستاوردهای او‌ حساب کرد.‌ بعد از مونتلا دوباره نوبت به یک‌ اسطوره میلان رسید. جنارو گتوزو‌ در نوامبر ۲۰۱۷ به عنوان سرمربی میلان منصوب شد و تا می ۲۰۱۹ در این سمت فعالیت کرد. این دوره شامل بخش پایانی فصل ۲۰۱۷/۱۸ و کل فصل ۲۰۱۸/۱۹ بود. گتوزو با روحیه جنگجویانه‌اش و به عنوان یکی از محبوب‌ترین بازیکنان تاریخ میلان، تلاش کرد تا تیم را در دوره‌ای پرچالش به ثبات برساند اما در فصل آخر حضورش فقط یک امتیاز برای صعود به چمپیونزلیگ کم آورد. گتوزو اخراج نشد و خودش به خواست خودش از میلان استعفا کرد و هیچ‌ غرامتی هم از میلان نگرفت.‌ نفر بعد، پروفسور سری آ بود. مارکو جیامپائولو در ژوئن ۲۰۱۹ به عنوان سرمربی میلان منصوب شد و تا اکتبر همان سال در این سمت فعالیت کرد. این دوره بسیار کوتاه، یکی از ناموفق‌ترین مقاطع سرمربیگری در تاریخ میلان بود و با نتایج ضعیف و عدم انسجام تیمی همراه شد و این سرمربی فقط بعد از ۱۱۱ روز از هدایت روسونری ‌برکنار شد. استفانو پیولی نفر بعدی است. پیولی پس از اخراج مارکو جیامپائولو در اکتبر ۲۰۱۹، زمانی که میلان در رتبه سیزدهم سری آ بود، به عنوان سرمربی انتخاب شد. این دوره یکی از موفق‌ترین مقاطع سالیان اخیر میلان بود که با بازگشت تیم به رقابت‌های چمپیونزلیگ، کسب عنوان قهرمانی سری آ و بازسازی هویت تیمی همراه شد. پیولی توانست تیمی بحران‌زده را به یکی از مدعیان اصلی ایتالیا تبدیل کند. بعد از حدودا ۵ سال، در می ۲۰۲۴، با وجود کسب رتبه دوم در سری آ، مدیریت میلان تصمیم گرفت با پیولی قطع همکاری کند و دلیل این برکناری، عدم کسب جام در فصل ۲۰۲۳/۲۴ و ناکامی در رقابت‌های اروپایی بود. در ابتدای فصلی که گذشت، پائولو فونسکا جانشین پیولی شد.‌‌ دوره او هم در میلان کوتاه بود و در اواسط فصل، این سرمربی پرتغالی از میلان برکنار شد و یک پرتغالی دیگر‌ به از پورتو به نام سرخیو کونسیسائو سرمربی میلان شد. کونسیسائو با وجود آن‌که میلان را قهرمان سوپرکاپ کرد و به فینال کوپا ایتالیا رساند، روز گذشته اخراج شد و جایش را به ماسیمیلیانو آلگری داد. حالا باید دید که از شروع فصل آینده آلگری با‌ میلان چه عملکردی خواهد داشت.