پایگاه خبری فوتبالی - ورزشگاه تاریخی اولمپیاشتادیون مونیخ، یکی از مهمترین میزبانان فینالهای لیگ قهرمانان اروپا بوده است.
به گزارش فوتبالی، این شهر جایی است که در دو فینال بهیادماندنی در سالهای ۱۹۹۳ و ۱۹۹۷، تیمهای ایتالیایی نقش کلیدی داشتند اما متأسفانه نتایج به نفع آنها رقم نخورد و این شهر به نوعی برای فوتبال ایتالیا به شهر نفرینشده تبدیل شد.
فینال ۱۹۹۳: میلان – مارسی | شکست غافلگیرکننده در قلب اروپا
در تاریخ ۲۶ می ۱۹۹۳، ورزشگاه اولمپیاشتادیون مونیخ میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا بین دو تیم میلان ایتالیا و مارسی فرانسه بود. میلان، که از بهترین تیمهای آن دوره اروپا به شمار میرفت و با ستارههایی چون پاولو مالدینی، فرانکو بارزی، فان باستن و روبرتو دونادونی، بهشدت امیدوار به کسب عنوان قهرمانی بود. اما مارسی، نماینده فرانسه به کاپیتانی دیدیه دشام با بازی منظم و سازمانیافته خود توانست با تنها گل بازیل بولی مدافع اهل ساحل عاج خود در دقیقه ۴۳، این غول ایتالیایی را شکست دهد. فینال که پس از دومین دوره مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا برگزار شد، شاهد گل تنها بازی توسط بازیکن مدافع مارسی اهل ساحل عاج، بازیل بولی، در دقیقه ۴۳ با یک ضربه سر بود که باعث شد تیم مارسی نخستین عنوان قهرمانی اروپایی خود را کسب کند. این اولین بار بود که یک تیم فرانسوی جام اروپایی را میبرد. هیچ باشگاه دیگری از لیگ فرانسه تا سال ۲۰۰۴ زمان حضور موناکو در فینال موفق به رسیدن به فینال نشد.
فینال ۱۹۹۷: یوونتوس – بورسیا دورتموند | شب شکست زیدان و یاران
چهار سال بعد، در ۲۸ می ۱۹۹۷، دوباره ورزشگاه مونیخ میزبان فینال لیگ قهرمانان اروپا بود، اما این بار یوونتوس ایتالیا مقابل بورسیا دورتموند قرار گرفت. فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال ۱۹۹۷ یک مسابقه فوتبال بود که در تاریخ ۲۸ مه ۱۹۹۷ در ورزشگاه المپیاشتادیون شهر مونیخ برگزار شد تا قهرمان فصل ۹۷–۱۹۹۶ لیگ قهرمانان اروپا مشخص شود. این دیدار بین بوروسیا دورتموند از آلمان و مدافع عنوان قهرمانی، یوونتوس ایتالیا برگزار شد. بوروسیا دورتموند با نتیجه ۳ بر ۱ به پیروزی رسید؛ گلهای این تیم را کارل-هاینتس ریدله و لارس ریکن به ثمر رساندند، و تنها گل یوونتوس توسط آلساندرو دلپیرو زده شد. این مسابقه سومین فینال پیاپی لیگ قهرمانان بود که در آن تیم مدافع عنوان قهرمانی حضور داشت و باز هم شکست خورد.
مونیخ برای تیمهای ایتالیایی در لیگ قهرمانان اروپا نمادی از شکستهای تلخ و فرصتهای از دست رفته است. دو فینال ۱۹۹۳ و ۱۹۹۷، نه تنها نمایانگر توان بالای فوتبال ایتالیا در آن دوران بودند، بلکه یادآور درسی مهم در تاریخ رقابتهای باشگاهی اروپا نیز محسوب میشوند.