پایگاه خبری فوتبالی - تیم ملی در آخرین بازی مقدماتی جام جهانی 2026 از کره شمالی میزبانی می‌کند. در 11 دوره قبلی حضور در این رقابتها، خاطرات تلخ و شیرینی در بازی پایانی برای‌مان رقم خورده است.
به گزارش فوتبالی، مهمترین خوشحالی بدون تردید 8 آذر 1376 بود و تراژیک‌ترین خاطره احتمالا بردن استرالیا (1974) و ایرلند (2002) در خانه که عامل رسیدن به جام جهانی نشد.
* شیرین
1978: صعود تیم ملی قطعی شده و به همین دلیل، حشمت مهاجرانی با ترکیبی جوان راهی کویت شد. همه منتظر بودند تا ایران بالاخره ببازد و این امید با گل دقیقه 14 میزبان در ورزشگاه الکویت بالا رفت ولی تیم ملی دقیقه 48 با ضربه بهتاش فریبا به بازی برگشت، دقیقه 59 کامبکش را کامل کرد و نه‌تنها نباخت که برد تا شایستگی‌اش برای تنها نماینده دو قاره بودن را ثابت کند.
1998: نوشتن درباره آنچه در ظهر 8 آذر 1376 در ایران رخ داد، تکرار مکررات است. آن روز و درست وقتی ساندرو پوهل مجار در سوتش به نشانه پایان بازی و صعود ایران به عنوان آخرین تیم حاضر در جام جهانی 1998 دمید، به قول مرحوم حمیدرضا صدر:«زمین برای چند ثانیه سبکتر شد چون 60 میلیون ایرانی روی هوا بودند».
2014: یک انتقام شیک و تاریخی در روزیکه باید کره جنوبی را در سئول می‌بردیم و این مهم را با گل دقیقه 60 رضا قوچان‌نژاد انجام دادیم تا با 16 امتیاز و بالاتر از میزبان و ازبکستان 14 امتیازی به برزیل برسیم. دبل سیو رحمان احمدی، جنگندگی تیموریان در صحنه منجر به گل، شادی گل عجیب و غریب کی‌روش و چند صحنه دیگر، آن روز به تاریخ فوتبال ایران الصاق شد.
* تلخ
1974: کره جنوبی منتظر برنده رویارویی ایران و استرالیا بود تا تنها نماینده آسیا و اقیانوسیه معرفی شود. تیم ملی در همان نیمه اول، 2 گل زد تا همه به جبران شکست 3 صفر بازی رفت امیدوار شوند. ولی از دقیقه 32 که گل دوم را زدیم تا سوت پایان، دیگر تور دروازه استرالیا نلرزید و جماعت حاضر در ورزشگاه آزادی با تلخی به خانه برگشتند.
2002: نمایش جانانه برابر ایرلند با تساوی بدون گل دنبال می‌شد که یحیی گل‌محمدی دقیقه 90 دروازه شی گیون را باز کرد. این گل اما برای جبران باخت 2 صفر بازی رفت، کفاف نمی‌داد. آن موقعیت طلایی بازی رفت و حرکت عجیب نیکبخت در بازی برگشت (که با وجود کشیده شدن پیراهنش در محوطه جریمه به بازی ادامه داد)، حسرت اولین جام جهانی آسیا را به دل‌مان گذاشت.
2010: تیم ملی برای زنده نگه داشتن امیدهای رسیدن به پلی‌آف راهی کره جنوبی شد. گل اول را با ضربه دقیقه 52 مسعود شجاعی زدیم ولی 8 دقیقه مانده به پایان، پارک جی سونگ بازی را مساوی کرد. با این یک امتیاز، تیم ملی به هدفش می‌رسید اگر رویارویی عربستان و کره شمالی، مساوی نمی‌شد که بدون گل، مساوی شد و ما حذف شدیم.
2022: صعود تیم ملی خیلی زود قطعی شده بود و پس از شکست برابر کره جنوبی، در بازی پایانی میزبان لبنان بودیم. دیداری که در مشهد برگزار و تیم ملی با دو گل آزمون و جهانبخش، برنده‌اش شد. تصاویر برخوردهای عجیب با هواداران و بخصوص خانم‌های تماشاگر و عدم اجازه ورود به آنها شیرینی این برد را به تلخی محض تبدیل کرد. فیفا علیه اتفاقات مشهد بیانیه داد و ماجرا به یک بحران تبدیل شد.
* خنثی
1990: برد خانگی 3 بر 2 برابر چین درحالیکه تا دقیقه 64 با 3 گل جلو بودیم و در 2 دقیقه 2 گل خوردیم. با توجه به نتیجه بازی آخر چین، برد 3 صفر هم باعث صعودمان نمی‌شد.
1994: هنرنمایی‌های بهزاد غلامپور، قبلا اثرش را گذاشته بود و شکست 4 بر 3 برابر عربستان تلخی زیادی نداشت هرچند سوپرگلهای فنونی‌زاده و منافی را پرپر کرد.
2006: بعد از قطعی شدن صعودمان به آلمان راهی ژاپن شدیم و 2 یک به میزبان باختیم. تنها نکته مهم بازی این بود که یوجی ناکازاوا هم نتوانست دایی را مهار کند و رویش پنالتی کرد.
2018: صعودمان قطعی شده بود که از سوریه میزبانی کردیم. گل اول را خوردیم، با بریس آزمون کامبک زدیم ولی بازی با گل دقیقه 3+90 عمر سوما مساوی و باعث ناراحتی شدید کی‌روش شد.
