پایگاه خبری فوتبالی- لیگ بیست و چهارم با قهرمانی تاریخی تراکتور به پایان رسید.
به گزارش فوتبالی، آنها یک تیم واقعی بودند و تمامی نفرات ترکیب اصلی‌شان وارد تیم‌های منتخب اول و دوم فصل شدند. این تیم، ترکیبی است از بهترین‌های لیگی که گذشت، مردانی که درخشیدند و سرنوشت را رقم زدند.
قهرمان شدن، گرفتن سهمیه لیگ نخبگان، پیدا کردن مشتری‌های دست به نقد برای این فصل، رسیدن به فهرست تیم ملی و دلایل دیگر، عاملی بودند تا این مردان مانند ستاره در آسمان لیگ خلیج فارس بدرخشند و سوسو بزنند.
گلهای بدی هم در این فصل خورد ولی تراکتور برای قهرمانی نیاز به دروازه‌بانی مانند او داشت. پاسخ به این سوال از دلایل حضور بیرانوند در ترکیب تیم منتخب پرده برمی‌دارد: اگر رای انضباطی صادر و او 4 ماه محروم می‌شد، تراکتور رنگ قهرمانی را می‌دید و اصلا مدعی بود؟
ذخیره: یک دروازه‌بان خوب با تلورانس کم که میانه‌ای با «جو»گیری ندارد یعنی محمدرضا اخباری که در هر تیمی بوده، آرامش را به قفس توری تزریق کرده است.
گزینه سوم: حسین حسینی
* رامین رضاییان
یکی از معدود بازیکنان استقلال بود که توانست در لیگ برتر خودی نشان بدهد. هم خوب پنالتی زد، هم خوب بازی کرد، هم خوب پاس گل داد و هم باید اعتراف کرد بدون او، کار استقلال بیشتر از این گره می‌خورد.
ذخیره: حضور در تبریز، دانیال اسماعیلی‌فر را دوباره به اوج برگرداند. او در سمت راست تراکتور، هم مدافع خوبی بود و هم توانست در حملات به بهترین شکل ممکن دیده شود.
گزینه سوم: آریا یوسفی
دفاعی که 3 فصل قبل در پیراهن استقلال توانی برای زیر توپ زدن هم نداشت، در پیراهن تراکتور به قدری درخشان بود که وارد ترکیب اصلی تیم ملی شود. آقاسی در خط دفاعی، کمتر اهل ریسک است و خوب می‌داند باید کجا باشد که صاحب توپ شود.
ذخیره: کاپیتان تیم قهرمان، احتمالا بهترین توصیف برای شجاع خلیل‌زاده است. مدافعی که سالهاست روی یک خط صاف حرکت می‌کند: عملکرد قابل قبول با گاف‌های مرگبار.
گزینه سوم: امین حزباوی
* محمدمهدی زارع
پدیده اول فوتبال ایران در این فصل بود که طبق معمول، سابقه بازی برای استقلال را داشت. زارع یکی از دلایل اصلی بهترین خط دفاع شدن گل‌گهر بود؛ مدافعی که در کورس‌ها کم نمی‌آورد و توانایی بالایی برای بلاک کردن ضربات دارد.
ذخیره: هم فصل قبل در استقلال خوزستان و هم این فصل در گل‌گهر، عثمان اندونگ نشان داد یکی از مدافعان خوبی است که هر تیمی آرزو دارد او را در ترکیبش قرار بدهد.
گزینه سوم: محمد دانشگر
* ابوالفضل رزاق‌پور
یک فصل درخشان را سپری کرد هرچند در هفته‌های پایانی مقداری دچار افت شد که بابت تغییر جای بازی‌اش، طبیعی بود. شماره 2 یک ماشین گلسازی در ترکیب گل‌گهر بود و با پای چپ هنرمندش توانست موقعیت‌های خوبی بسازد.
ذخیره: کسی انتظار نداشت محمد نادری تا این حد باکیفیت در ترکیب تراکتور ظاهر شود. او در هر دو فاز دفاعی و هجومی، نمایش خوبی داشت و نمره قبولی گرفت.
گزینه سوم: امید نورافکن
درجه یک! فوتبال ایران با نمایش محبی در لیگ 24 شاهد تولد یک وینگر درست و حسابی بوده که قادر است با سرعت و غنای تکنیکی بالایش از هر مدافعی عبور کند. محبی فقط باید کمی روی زدن ضربات نهایی تمرین کند بخصوص که چپ پاست.
ذخیره: نیامدن به استقلال و ماندن در گل‌گهر، موجب استحاله بازی مهدی تیکدری شد. او 5 گل زد و نقشی ویژه در نتایج درخشان سیرجانی‌ها داشت.
گزینه سوم: هادی حبیبی‌نژاد
احتمالا آخرین نمونه از هافبک‌هایی که هم خوب می‌جنگند و هم خوب بلدند پاس نهایی را بدهند. رفیعی خارج از زمین فوتبال، مورد انواع اتهامات قرار دارد ولی درون زمین، چه کسی می‌تواند او و هوش بالایش را در باز کردن خطوط دفاعی رقبا را کتمان کند؟
ذخیره: مرد درخشان فصول قبلی نبود ولی بازهم ریکاردو آلوز جزو ستاره‌هاست چون این فصل نقش جدیدی را ایفا کرد و در امور دفاعی هم توانمند نشان داد.
گزینه سوم: ایگور پوستونسکی
همانی که قرار بود باشد، بود. شماره 9 با پیراهن تراکتور هم فاتح لیگ برتر شد. او این فصل هم در مقطع پایانی، دوباره موتورش را روشن کرد و تبدیل شد به هافبکی که وقتی توپ به زیر پایش می‌رسید، یادگار امام خودش را برای شادی بعد از گل آماده می‌کرد.
ذخیره: زرنگی سپاهان در ابتدای فصل بود که محمد کریمی را به استقلال نداد و در اصفهان نگه داشت. کاپیتان با قدرت بی‌نظیرش در زدن ضربات آزاد، تیمش را به سمت موفقیت هل داد.
گزینه سوم: علی‌اصغر اعرابی
* مهدی هاشم‌نژاد
کمتر کسی به نقش او در تراکتور اشاره کرد ولی شماره 20 فصل درخشانی را پشت سر گذاشت و احتمالا مهمترین گل فصل تیمش را در اهواز وارد دروازه فولاد کرد. هاشم‌نژاد یکی از آن خریدهای برای آینده تراکتور بود که این فصل بالفعل شد.
ذخیره: سپاهان قهرمان نشد و از کورس جام ماند چون مهدی لیموچی را به دلیل مصدومیت از دست داد و مجبور شد فقط با موتورِ محبی جلو برود. او ارزش پولی که برایش پرداخت شد را داشت.
گزینه سوم: تیوی بیفوما
* امیرحسین حسین‌زاده
شروع خوبی داشت، کمی استراحت کرد و دوباره از روز بازی با استقلال، موتورش روشن زد. ماشین گلزنی قهرمان بود و به قدری درخشید که حتی به تیم ملی دعوت شد، بازی کرد و گل هم زد. روی 20 گل تیمش نقش داشت: زننده یا سازنده.
ذخیره: 8 گل در یک نیم‌فصل یعنی دوماگوی دروژدک، مختصات دروازه‌ها را خوب می‌داند. بدون او و در حضور اشترکالی افت کرده، شاید تراکتور در مسیر رسیدن به قله چپ می‌کرد.
گزینه سوم: مجید علیاری
12 گل برای تیمش زد تا ثابت کند با پیراهن پرسپولیس همیشه باید رویش حساب کرد. علیپور در نزدیکی‌های ورود به جمع 10 گلزن اول تاریخ لیگ برتر است. مهاجمی که همیشه نشان داده خوب بلد است چطور باید جواب منتقدان را در بهترین زمان ممکن داد.
ذخیره: جدیدترین ماشین گلزنی کرمانی لیگ برتر، محمدامین کاظمیان بود. بازیکنی که می‌تواند به بهترین شکل ممکن نقش مهاجم تله را ایفا کرده و هر خط دفاعی را فریب بدهد.
گزینه سوم: رضا غندی‌پور
* تیم فصل: تراکتور
نمایش تراکتور در این فصل به قدری درخشان بود که به گزینه دیگری نمی‌توان حتی فکر کرد. قهرمانی که صاحب بهترین خط حمله بود، در بازیهای بیرون از خانه اصلا هوای میزبان را نداشت، بیشتر از هر تیم دیگری برنده شد و هیچ علاقه‌ای به تقسیم امتیاز نشان نداد.
ذخیره: لغزش‌های همیشگی اواخر فصل، سپاهان را از کورس و رقابت با تراکتور دور نگه داشت ولی آنها در طول فصل چه با مورایس و چه با کارترون، تیم خوبی بودند.
گزینه سوم: فولاد
* سرمربی فصل: دراگان اسکوچیچ
ایران را با یک خاطره بد ترک کرد: از دست دادن جام جهانی درحالیکه شایستگی‌اش را داشت و خودش، معمار این صعود بود. ولی برای احیای غرور از دست رفته‌اش، یک عملیات تاریخی را به بهترین شکل با موفقیت سپری کرد و تراکتور را به قله فوتبال ایران رساند.
ذخیره: سپاهان با پاتریس کارترون، زندگی خوبی داشت و توانست سهمیه لیگ نخبگان را بگیرد. مرد فرانسوی نشان داد بلد است چطور باید از نیروی انسانی دراختیار کار گرفت.
گزینه سوم: مهدی تارتار
* بازیکن فصل: امیرحسین حسین‌زاده
14 گل زد که می‌شود 25 درصد گلهای تراکتور. 6 پاس گل هم داد و با این مجموع، موثرترین بازیکن لیگ 24 بود. حسین‌زاده در این فصل حتی از خودِ درخشانش در لیگ 21 هم جلو زد و ضمن آقای گلی، قهرمان شد.
ذخیره: مغفول بزرگ فصل، مهدی هاشم‌نژاد بود. او زیر سایه امثال حسین‌زاده و ترابی و آلوز و بقیه قرار گرفت درحالیکه اصلِ قصه خودش بود؛ بازیکنی عین شماره پیراهنش: بیست!
گزینه سوم: محمدمهدی محبی
