پایگاه خبری فوتبالی- جلال چراغپور پاسخ حرفهای دیشب علی نظری جویباری را داد.
به گزارش فوتبالی، پیشبینی میشد که مصاحبه جلال چراغپور و اعتراضش به نوع برخورد مدیران استقلال با او جنجالی شود. همین اتفاق هم رخ داد و علی نظری جویباری با لحنی عجیب و تند پاسخ انتقادات و اعتراضهای او را داد.
حالا چراغپور یک بار دیگر مصاحبه کرده و درباره این ماجرا توضیحات بیشتری داده و البته طعنههایی هم به مدیرعامل باشگاه استقلال زده است.
نظری جویباری در پاسخ به مصاحبه اول چراغپور گفته بود: «شرایط روزهای اخیر و تجاوز دشمن به خاک کشورمان موجب شد قدری در روند اجرای برنامهها تاخیر به وجود آید. برخی حرفها بیانصافی است. حالا واقعا بحث ندادن پاداش قهرمانی در این برهه زمانی درست است!؟»
و چراغپور در این باره به خبرورزشی گفته است: «ابتدا باید بگویم من صبر کردم تا ۲۵ روز از فینال بگذرد. فکر کردم در این مدت که باشگاه گرفتار کارهای مربوط به انتخاب سرمربی است بهتر است حرفی زده نشود. البته خیلیها با من تماس گرفتند و میخواستند درباره این مدت صحبت کنم اما چون میدانستم وضعیت باشگاه در بحث انتخاب سرمربی و مشکلات دیگر حاد است حرفی نزدم. نمیخواستم باری روی مسائل دیگر اضافه کنم. متاسفانه فردی که صحبتهای من را منعکس کرد در یک مقاله حدوداً هزار کلمهای، یک کلمهاش را تیتر کرد که آن هم مربوط به ماشین بود. در حالی که من در رابطه با مسائل زیربنایی تیم، مشکلات دفاعی، مشکلات در تمرینات، مسائل فنی و این قبیل موضوعات فوتبالی یکسری صحبتهای علمی را مطرح کردم اما متاسفانه درباره تیتر مقاله سلیقهای عمل شد و این موضوع را تیتر کردند که چرا ماشین ندادید. مگر من دنبال ماشین هستم؟»
چراغپور در ادامه برای این که ثابت کند مادیات برایش مهم نیست گفته است: «روزی که برای امضای قراردادم به باشگاه رفته بودم کلاً امضا کردن سه صفحه و انگشت زدن بنده ۲۵ ثانیه بیشتر طول نکشید. اگر میخواهید در این باره تحقیق کنید به باشگاه بروید و آن خانمی که مسئول این کار بود و اسمش را نمیدانم داشت همین کار من را نگاه میکرد. فکر میکنم تعجب کرد که چرا نه من و نه هادی شکوری هیچ یک از مطالب داخل قرارداد را نخواندیم و فقط ورق زدیم و با سه امضا و سه اثر انگشت قراردادمان را بستیم.»
مربی سابق استقلال درباره مبلغ قرارداد و پاداش قهرمانی هم این گونه افشاگری کرده: «اصلاً نفهمیدیم که باشگاه برای ما ۱۲۰ میلیون تومان حقالزحمه در نظر گرفته است. البته بعد از مدتی حدود ۱۰ روز بعد آمدند و گفتند میخواهیم قراردادتان را به ۲۰۰ میلیون تومان افزایش بدهیم. بنابراین باید دوباره به باشگاه بیایید و قراردادتان را امضا کنید. ما هم رفتیم و دوباره مثل قبل امضا کردیم. بعد از اینکه بازی اول را بردیم به ما ۵۰ میلیون تومان پاداش دادند و به حسابمان واریز شد. بازی دوم که فکر میکنم آلومینیوم بود را که با نتیجه ۵ بر یک بردیم ۲۵ میلیون پاداش دادند و مشخص شد روند پاداش دادن باشگاه معکوس است. بعد که بقیه پول قراردادمان را دادند ۱۳۵ میلیون تومان به حساب ما ریختند و گفتند تسویه شد. ما گفتیم مگر قراردادمان ۲۰۰ میلیون تومان نبود! گفتند ۷۵ میلیون پاداش از آن کم شده است. به این ترتیب ما فهمیدیم که خودمان به خودمان پاداش دادهایم. در واقع از پول خودمان به ما پاداش دادند و در اسناد مالی باشگاه سند زدند. البته در نهایت با همه بالا و پایین شدنها بنده مبلغی در حدود ۳۰۰ میلیون تومان از باشگاه دریافت کردم که اتفاقاً هنوز هم به آن دست نزدهام و اگر آقای نظری جویباری بابت پرداخت این ۳۰۰ میلیون فشاری را تحمل میکند بنده حاضرم همین فردا این مبلغ را به حساب باشگاه برگردانم.»
چراغپور در ادامه به جنجالیترین بخش ماجرا یعنی دادن خودرو به عنوان پاداش پرداخته و گفته است: «آقای جویباری در جلسهای گفت من از یک شرکت ۳۰ عدد ماشین گرفتهام و کارهایش را هم انجام دادهام. قرار شد از آن ۳۰ ماشین، ۲۰ عدد را به بازیکنان اصلی و کادر و ۱۰ تای دیگر را هم به بقیه بدهد. بله بازیکنان بلافاصله از آقای جویباری پرسیدند این ماشینها از کدام برند و کارخانه است. اینجا بود که آقای جویباری گفت «نمیدانم!» و بعد همه بازیکنان به حرف مدیرعامل باشگاه خندیدند. بچهها به آقای جویباری میگفتند شما چطور ۳۰ ماشین تحویل گرفتهاید که نمیدانید اسمش چیست؟ باز هم تاکید میکنم، این موضوع در مقالهای که من با خبرنگار محترم چند روز قبل مطرح کردم اصلاً بحث محوری و اصلی نبود بلکه یک موضوع فرعی بود که حالا باعث شده اینقدر بزرگ شود.»
در نهایت چراغپور درباره جمله جنجالی نظری جویباری هم حرف زده و گفته است: «ایشان گفت ما به اصرار جباری اجازه دادیم که در استقلال مربیگری کنید. آخر بنده خدا، شما از استقلال، فقط یک مجموعه خالی شده از انگیزه و افتخارات و فقط یک نام را روی دوش ما گذاشتید و ما آن را دوباره زنده کردیم و به شما برگرداندیم حالا شما به جای اینکه از ما تشکر کنید میگویید ما اجازه دادیم شما به استقلال بیایید! یادم نمیرود روز جشن قهرمانی چطور روی زمین نشسته بود و رامین رضاییان به طرف ایشان رفت و جام را به او داد و او از ذوقش سر از پا نمیشناخت و روی سکو رفت و جام را بالای سرش برد. یک نکته دیگر را هم بگویم. فکر میکنم بعد از بازی با پیکان یا آلومینیوم بود که این آقا در حالی که ۵۰ سانت از من بلندتر است و ۲۰ کیلو هم از من وزنش بیشتر است از خوشحالی پیروزی استقلال مرا در آغوش گرفته بود و به پهنای صورت از پشت عینکش اشک میریخت. آن روز آنقدر من را در آغوشش فشار داد که احساس کردم استخوانهایم در حال خرد شدن است. اما با مدیریتی که از سوی آقایان ترتیب داده شد هیچ یک از آن عکسها منتشر نشدند. این را گفتم تا یادآوری کنم آنهایی که امروز سرمست از قهرمانیاند این حرفها را به من می گویند یادشان بیاید تا قبل از قهرمانی چه حال و روزی داشتند.»