پایگاه خبری فوتبالی- رضاوند این بار حق ندارد از رفتار باشگاه استقلال و هوادارانش با خودش گلایه کند.
به گزارش فوتبالی، هنوز خبر رسمی پیوستن آرش رضاوند به سپاهان اعلام نشده اما تصاویری که از حضور او در دفتر این باشگاه و در دست گرفتن پیراهن سپاهان منتشر شده، نشان می‌دهد که کار تمام شده است.
این برای دومین بار است که رضاوند از استقلال جدا می‌شود. بار اول در فصلی که استقلال با فرهاد مجیدی قهرمان لیگ برتر شد، رضاوند در نیم‌فصل به فولاد رفت تا صالح حردانی به استقلال بیاید. رضاوند البته در فصل بعد به استقلال برگشت اما بارها از این که او را به صورت اجباری از استقلال جدا کردند، گلایه کرده بود.
ناراحتی او قابل باور و قابل درک بود. به هر حال همه می‌دانند که او قبل از این که به استقلال بیاید هم، طرفدار استقلال بود. تصاویری از او با لباس استقلال روی سکوهای ورزشگاه آزادی در روزگار نوجوانی و جوانی منتشر شده بود که نشان می‌دهد او واقعا هوادار استقلال بوده است.
به علاوه این که او در طول دوران بازی‌اش برای استقلال بارها در تمام مصاحبه‌ها به عشق خودش به استقلال اشاره کرده است. او بارها از تعصب خودش به این تیم حرف زده و حرکتش در پایان بازی فینال جام حذفی هم شاید حرکتی برای یادآوری این تعصب بود. او در جشن قهرمانی استقلال، برای گرفتن مدال، با خودش شیرموز آورد تا پاسخی به توئیت عجیب و برخورنده وزیر اسبق ارتباطات داده باشد؛ حرکتی در حد کری‌خوانی‌های نوجوانانه!
با این حال بخش زیادی از هواداران استقلال، درست یا نادرست، از نمایش‌های او در این تیم راضی نبودند. منصوریان از او به عنوان مجتبی جباری دوم نام برده بود، اما بعد از نزدیک به 200 بازی برای استقلال، تعداد پاس گل‌های او از عدد 7 فراتر نرفته است.
ضمن این که تمام ماجرا فقط پاس گل نیست و سبک بازی او چیزی نبود که مورد پسند هواداران باشد و آنها بارها و بارها با شعارهای‌شان در ورزشگاه و همچنین با حضور پررنگ در فضای مجازی نارضایتی‌شان را از عملکرد او نشان دادند.
هرچند اکثر سرمربیان استقلال معمولا به او اعتقاد داشتند اما نفراتی مثل مجیدی، موسیمانه و ساپینتو مشکلی با نبودن او در تیم‌شان نداشتند!
حالا رضاوند برای بار دوم از استقلال جدا شده است. این بار اما خبری از اجبار نیست. تعویضی هم در کار نیست. این بار، این خود رضاوند بود که با میل خودش از استقلال جدا شد. این بار خود او بود که با عشق دوران نوجوانی و جوانی‌اش به سر مبلغ قرارداد به توافق نرسید و به تیمی رفت که پول بیشتری می‌داد.
ایرادی ندارد. قبل از او، بازیکنان بزرگ‌تر، مهم‌تر و متعصب‌تری هم قید عشق‌شان را زده و به تیم‌های دیگر و حتی تیم رقیب رفته‌اند. او اولین نفر نبود و آخرین نفر هم نخواهد بود. اما او از این به بعد نمی‌تواند از باشگاه استقلال به خاطر نخواستنش یا برخوردش با او گلایه کند.
البته رضاوند همچنان حق دارد که خودش را عاشق استقلال معرفی کند اما باید قبول کند که این بار کسی که خواهان جدایی بود، خود آقای عاشق بود؛ جداییِ قابل انتظاری که خیلی هم هواداران استقلال را ناراحت نکرده است.
یادداشت از نادر نامدار/ پایگاه خبری فوتبالی
استقلال 
