پایگاه خبری فوتبالی - برندن راجرز، سرمربی پیشین لیگ برتر انگلیس، از توصیه مهمی که در ابتدای دوران حرفه‌ای خود از ژوزه مورینیو دریافت کرده بوده، سخن گفته است؛ توصیه‌ای که به گفته او در سخت‌ترین دوران کاری‌اش، برایش الهام‌بخش بوده است.
به گزارش فوتبالی، در سال ۲۰۰۴، زمانی که راجرز هنوز چهره‌ای ناشناخته در آکادمی ردینگ بود، مسیرش با مورینیو تلاقی پیدا کرد؛ سرمربی پرتغالی که به‌تازگی هدایت چلسی را برعهده گرفته بود، راجرز را برای نظارت بر بخش جوانان باشگاه به استمفورد بریج آورد.
راجرز اعتراف کرد دوران حضورش زیر نظر مورینیو برایش حکم یک دوره فشرده از فوتبال سطح‌بالا را داشته است. او اقرار کرد که این مورینیو بوده که او را با سطح جدیدی از حرفه‌ای‌گری و ذهنیت برنده آشنا کرد؛ تجربه‌ای که او را به سمت مربیگری سوق داد.
پس از ترک چلسی، راجرز در ۳۵ سالگی هدایت واتفورد را برعهده گرفت و سپس در تیم‌های ردینگ، سوانزی، لیورپول و لسترسیتی مربیگری کرد. او اکنون در دومین دوره حضور خود در سلتیک، چهار قهرمانی لیگ اسکاتلند و چندین جام داخلی را در کارنامه دارد.
راجرز در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی گفت:
"فکر می‌کنم آن دوران توجه زیادی را به من جلب کرد. بودن در ردینگ فوق‌العاده بود، آن‌ها به‌عنوان بازیکن از من حمایت کردند. در نهایت مدیر آکادمی شدم و نزدیک به ۱۴ سال دوران خوبی در آنجا داشتم. وقتی به چلسی رفتم و ژوزه مورینیو تازه آمده بود، هدف باشگاه این بود که خودش را متحول کند و ساختار بخش جوانان را به سطح جدیدی برساند. هنوز دو یا سه هفته از حضورم نگذشته بود که چهار یا پنج مربی شناخته‌شده به عنوان گزینه جایگزین من مطرح شدند، تا آن زمان چنین تجربه‌ای نداشتم. خیلی زود پیش ژوزه رفتم و او به من گفت: وقتی در باشگاه‌های بزرگ کار می‌کنی، همیشه حداقل ۱۲ نفر برای شغل تو مطرح خواهند شد. برای من هم به‌عنوان سرمربی همین‌طور است. نگران نباش، سخت کار کن و کارت را درست انجام بده، همه‌چیز درست می‌شود. فرصت همکاری با بازیکنان تراز اول دنیا و استعدادهای جوان فوق‌العاده و نزدیک‌تر شدن به تیم اصلی، باعث شد استانداردهای من تغییر کند. دیدن اینکه آن‌ها هر روز چطور زندگی و تمرین می‌کنند، برایم الهام‌بخش بود؛ چون هر کاری که می‌کردند در سطح جهانی بود."
او افزود:
"ذهنیتی که مورینیو در من ایجاد کرد، در تمام مسیر حرفه‌ای‌ام به من کمک کرده است؛ از روزهای اوج، زمانی که با لیورپول نزدیک به قهرمانی لیگ برتر بودم، تا روزهای سخت اخراج از لستر. به‌ویژه چون سابقه بازی حرفه‌ای نداشتم، باید واقعا اعتبارم را به‌عنوان مربی به دست می‌آوردم. وقتی سرمربی شدم، تازه متوجه شدم وقتی نور روی توست و مسئول اصلی هستی، دنیا کاملا متفاوت است. حتی اگر دستیار یا مربی تیم اول باشی، باز هم سرمربی بودن شغل دیگری است."
